De met een GRAMMY® Award bekroonde drummer, producer, docent, activist, NEA Jazz Master en winnaar van de Doris Duke Award 2019, Terri Lyne Carrington, introduceert de nieuwe band Social Science, waarmee ze zich op een gedurfde manier verhouden tot problemen op het gebied van sociale rechtvaardigheid met het eclectische dubbelalbum Waiting Game, op Motéma Music.

Gedreven door de seismische veranderingen in het voortdurend veranderende sociale en politieke landschap, confronteren Terri Lyne Carrington en Social Science een breed spectrum aan kwesties op het gebied van sociale rechtvaardigheid. Het verbluffende dubbelalbum Waiting Game van de band neemt meteen een plaats in in de roerige traditie van politiek bewuste en activistische muziek en geeft uitdrukking aan een onwrikbare, inclusieve en meelevende kijk op de gebrokenheid en verbondenheid van de mensheid via een uitgebreid programma dat jazz, R&B, indierock, hedendaagse improvisatie en hiphop combineert.
Waiting Game, uitgebracht door Motéma Music, is even prikkelend en artistiek evocatief als muzikaal opwindend. Geproduceerd door Carrington en gebouwd rond haar vriendschap en samenwerking met coproducers, pianist Aaron Parks en gitarist Matthew Stevens, en andere bandleden Morgan Guerin (bas & sax), Debo Ray (zang) en Kassa Overall (MC/DJ), bevat het album een divers ensemble dat meerdere generaties, raciale, etnische, seksuele en genderidentiteiten omvat. De band stelt: "Naast een boodschap van waakzaamheid, inclusiviteit en non-conformisme, hebben we onze muzikale invloeden gebundeld om een eclectisch alternatief te bieden voor de mainstream. Muziek overstijgt, doorbreekt barrières, versterkt ons en heelt oude wonden. Muziek is sociale wetenschap."
De zanggedreven DISC 1 bevat de band samen met een krachtige line-up van gasten: MC's Rapsody, Maimouna Youssef (ook bekend als Mumu Fresh), Kokayi en Raydar Ellis; zanger Mark Kibble (Take 6); trompettist Nicholas Payton; en spoken word-artiesten Malcolm Jamal-Warner en Meshell Ndegeocello. Woorden van verzet zijn afkomstig van opnames van Marilyn Buck, Angela Davis, Leonard Peltier, Assata Shakur en Laura Whitehorn, evenals een speciale, nieuw opgenomen bijdrage van Mumia Abu Jamal van "In Prison Nation Radio".
Op de puur instrumentale DISC 2 staat een adembenemende, 42 minuten durende geïmproviseerde suite getiteld "Dreams and Desperate Measures" van Carrington, Parks, Stevens en haar vaste Carrington-collega, bassist Esperanza Spalding. Met extra orkestratie door Edmar Colón presenteert de suite een avontuurlijke excursie die mijmert over het idee van vrijheid, zowel persoonlijk als muzikaal.

Terwijl de sociale wetenschappen nog in de kinderschoenen stonden, richtte Carrington ook het Institute of Jazz and Gender Justice op aan het Berklee College of Music in Boston, waar ze de Zildjian-leerstoel voor performance bekleedt. Beide projecten wijzen op Carringtons drang om haar muzikale passie te combineren met haar diepe respect voor de mensheid, aangewakkerd door de culturele verdeeldheid die de presidentsverkiezingen van 2016 aan het licht brachten. "Ik denk dat er een ontwaking gaande is in de maatschappij als geheel", zegt ze. "Ik voel een roeping in mijn leven om mijn kunstenaarschap te combineren met elke vorm van activisme die ik kan aangaan."

Waiting Game is niet de eerste keer dat Carrington haar zorgen over de maatschappij uitspreekt, maar het is wel de meest directe en impactvolle. Op haar album Money Jungle: Provocative in Blue uit 2013 (een GRAMMY-winnaar voor Beste Instrumentale Jazzalbum) bracht ze een 21e-eeuwse herinterpretatie van de Ellington-Mingus-Roach-klassieker met een kritische blik op het laatkapitalisme. Haar vorige en eerste GRAMMY-winnende album, The Mosaic Project (2012), liet het all-star, volledig vrouwelijke ensemble voor zich spreken, hoewel het pleidooi voor gendergelijkheid in de jazz luid en duidelijk klonk.
Carrington gaf er destijds de voorkeur aan zich te concentreren op de muziek van The Mosaic Project in plaats van op het geslacht van de muzikanten, hoewel haar denken in de loop der jaren is veranderd. "Vrouwen in de jazz hebben het probleem lange tijd niet echt omarmd, omdat velen van ons betrokken waren bij en enigszins geïnvesteerd waren in dit patriarchale systeem dat de jazz zo lang heeft gecontroleerd", legt ze uit. "De cultuur gaf ons de neiging om als een van de jongens te worden beschouwd. Er kwam een keerpunt voor me waarop ik besefte dat we het helemaal verkeerd hadden aangepakt. We moeten onszelf zijn in deze muziek, en dat moet geaccepteerd en gekoesterd worden. Dezelfde kansen die bijdragen aan de ontwikkeling van jonge mannelijke muzikanten, moeten er ook zijn voor de ontwikkeling van jonge vrouwelijke muzikanten, en dat is traditioneel niet het geval geweest, vooral niet in de vroege ontwikkelingsfase."

Carrington noemt als een van haar inspiratiebronnen voor de verandering in aanpak het Black Youth Project 100 (BYP100), de Afro-Amerikaanse jongerenorganisatie die werd opgericht door activisten Charlene Carruthers en Dr. Cathy Cohen na de vrijspraak van George Zimmerman voor de moord op Trayvon Martin. Het werk van de organisatie hielp Carrington om haar persoonlijke identiteit beter te integreren in haar muzikale leven.

"Ik heb me gerealiseerd dat de grenzen tussen mijn politieke en persoonlijke leven op dit punt in mijn leven vervagen", zegt ze. "BYP100 spreekt me enorm aan, als een politiek thuis voor antikapitalisten, radicale zwarte feministen, abolitionisten, kunstenaars, docenten en vele andere soorten vrijheidsstrijders. Het heeft me geholpen de waarde in te zien van het idee van collectieve bevrijding, wat eigenlijk de kernboodschap van Waiting Game is. Ik streef ernaar de wereld door een zwarte, queer en feministische lens te zien en wil anderen aanmoedigen dat ook te doen, want niemand is bevrijd totdat iedereen dat is."
"Om de huidige generatie vrouwen en meisjes te empoweren," reflecteert Matthew Stevens, "moeten we ook mannen en jongens betrekken. Gendergelijkheid mag nooit worden verkocht als een nulsomspel, maar (zoals onderzoek herhaaldelijk heeft aangetoond in landen met een hogere gendergelijkheidsgraad) als in ieders belang. Voor witte mannen," voegt hij eraan toe, "is de onbewuste luxe van onbewust zijn – onbewust zijn van ons geslacht, ras en privileges – in feite destructief en kan niet onopgemerkt blijven als we een gelijkwaardiger samenleving willen."
De onderwerpen die in Waiting Game aan bod komen, lopen uiteen van maatschappelijke zorgen: massale opsluiting ('Trapped in the American Dream', met de gedurfde rap van Kassa Overall); politiegeweld ('Bells [Ring Loudly]'), gezongen door acteur Malcolm-Jamal Warner); homofobie ('Pray The Gay Away', met de gepassioneerde hoorn van Nicholas Payton); de genocide op inheemse Amerikanen ('Purple Mountains', met Kokayi); politieke gevangenschap ('No Justice [for political prisoners]'), met Meshell Ndegeocello's voordracht ter ere van iconische stemmen van het verzet, en gendergelijkheid (zoals verwoord in de krachtige boodschappen van 'The Anthem', met Rapsody en 'If Not Now', met Maimouna Youssef).

"Er is enorm veel werk aan de winkel als we willen dat dit land daadwerkelijk voldoet aan zijn nog niet gerealiseerde ambities voor ware vrijheid en gelijkheid", voegt Aaron Parks eraan toe. "Activisten en organisatoren doen al lange tijd veel van het zware werk en zijn absoluut cruciaal, maar iedereen heeft een belangrijke rol te spelen in dit proces. Als lid van de afdeling Sociale Wetenschappen streef ik ernaar om te luisteren naar, te leren van en de stemmen te versterken van degenen die veel te vaak gemarginaliseerd en ongehoord zijn. Om deze verhalen, deze liederen van verontwaardiging, hoop, wanhoop, genezing en liefde, te helpen delen."

Qua klank is Waiting Game een levendige weerspiegeling van de brede muzikale smaak van de band, verfraaid en versterkt door hun ontvankelijkheid voor dynamische samenwerking. Wat Carrington betreft, is de genre-overstijgende mix van dit album oogverblindender en veelzijdiger dan alles wat ze in het verleden heeft gedaan; het meest indrukwekkende aan Waiting Game is de manier waarop Carringtons sociale bewustzijn haar virtuoze muzikaliteit kan evenaren.

"In eerdere projecten heb ik al laten doorschemeren dat ik bezorgd ben over de maatschappij en de gemeenschap waarin ik leef", zegt Carrington. "Maar alles wijst in die richting. Op een gegeven moment moet je je doel in het leven vinden. Er zijn veel drummers die als 'geweldig' worden beschouwd. Voor mij is dat minder belangrijk dan de erfenis die je achterlaat."

50% korting op studenten-/docententickets in de voorverkoop
Studenten/docenten krijgen $15 per dag
Militair spoedticket $15 per dag (maximaal 2 met geldig identiteitsbewijs)
Groepen van 10+ personen kunnen bellen naar 816-474-4444 of 10+ tickets toevoegen aan uw winkelwagen voor 10% korting